Había una vez, un señor que se llamaba Ali Baba vivía en la ciudad de Bagdad. Él era un hombre pobre pero un buen hombre, siempre está listo para ayudar a alguien en necesidad. ‘Por esta razón siempre seremos pobres,‘ dijo su esposa. ‘Vivimos en bajo los niveles de pobreza pero usted les da nuestro dinero y nuestras cosas a tus amigos y los desconocidos. Un día seremos dueños por nosotros mismos.’

Evvel zaman içinde, Ali Baba adında bir adam Bağdat’ta yaşardı. Fakir olmasına rağmen, ihtiyaç içerisindeki herkese yardımcı olan iyi bir adamdı. Karısı ‘işte bu yüzden hep fakir kalacağız’ dedi. ‘Zaten kıt kanaat yaşıyoruz, bir de sen paramızı ve eşyalarımızı arkadaşlarına ve yabancılara veriyorsun. Bir gün biz de dilenmeye başlarız.’