Sıfâtü'l-Haremeyn, Abdülaziz bin Mahmud el-İsfahanî (Hayatî) tarafından H. 927/M. 1521'de Çağatay Türkçes i ile kaleme alınmış 1356 beyitlik bir mesnevidir. Konusu Mekke ve Medine'deki kutsal mekân ve topraklardır. Tasvir edilen mekânların on dokuz tanesi minyatür biçiminde resmedilmiş ve eserin içerisine yer yer serpiştirilmiştir.

Sıfâtü11-Haremeyn, devrin Osmanlı Padişahı Kanunî Sultan Süleyman'a sunulmuştur. Eser, bizzat padişaha sunulacağı için hem şekil hem de içerik bakımından mükemmel denecek kadar güzeldir. Bu özelliklere bir de Çağatay Türkçesi ile kaleme alınması eklenince, eser çok önemli bir duruma gelmiştir.